این پروپوزال در قالب فرمت word قابل ویرایش ، آماده پرینت و ارائه به عنوان پروژه پایانی میباشد
توضیحات:
این پایان نامه ثبت شده بوده و در صورت نارضایتی صاحب اثر، فایل پاک خواهد شد.فایل دارای 95 صفحه مطلب مورد استفاده برای پایان نامه و 40 صفحه پاورپوینت همین مطلب می باشد.
فهرست
فصل اوّل
چکیده و
سؤالهای تحقیق أ
فرضیات تحقیق أ
پیشینهی تحقیق ج
روش تحقیق ج
معرّفی مختصر نویسنده ج
آثار: د
پژوهش : د
ترجمهها : د
نمایش نامه : ه
جوایز : ه
فصل دوم
مقدمه 1
برسی سبک شناختی آثار داستانی مصطفی مستور 2
فصل سوم
موشکافی «من دانای کل هستم» میپردازیم. 20
تهران در بعد ظهر 55
چند روایت معتبر 75
نتیجهگیری 82
منابع 84
چکیده
نویسنده در این پژوهش نامه بر این بوده است که به سبک شناختی آثار داستانی مصطفی مستور بپردازد و سه داستان «چند روایت معتبر»، «من دانای کل هستم» و «تهران در بعد از ظهر» را موشکافی کرده است. زوایای مختلف داستان و درون مایهی داستانها را آشکار ساخته.
در این پژوهشنامه از روش مطالعهی کتابخانهای و نظرخواهی حضوری از آراء و استدلال اساتید محترم استفاده شده است . و به واضح نمون «جریان سیال ذهن» در آثار مستور پرداخته. کوشیده با مطالعهی آثار مستور به سؤالات مطرح شده پاسخ دهد.
در مورد دستهبندی سبک عام و خاص صحبت به میان آمده است. هر رمانی دنیای خیالی خود را میآفریند و هدف نهایی هر رماننویسی این است که خواننده تمایل پیدا کند وارد این دنیای خیالی شود و آن را از نزدیک بکاود.
اجزاء تشکیلدهندهی این دنیای خیالی عبارتند از: شخصیتها، رویدادها، مکان وقایع، کشمکشی که در روابط بین شخصیتها شکل میگیرد و البته حال و هوای داستان. نویسنده به بررسی این زوایا در آثار نویسندهی نام برده وارد شده و در این بررسی از روش خوانش تحلیلی رمان استفاده کرده است.
کلید واژگان : جریان سیال ذهن، سبک عام، سبک خاص، خوانش تحلیلی.
روش تحقیق
نویسنده با مطالعهی آثار تحقیقاتی و نمونههای از کتاب نقد ادبیات به بررسی آثار نام برده به روش کتابخانه ای و با استفاده از راه برد تحلیل و توصیف بر پایهی مستندات موجود کوشیده یک مقالهی مستند و قابل اعتماد ارائه دهد که نام منابع در بخش منابع گنجانده شده است. در ضمن در این روش تحقیق استفاده از آراء و نظرات اساتیدی چند مورد استفاده قرار گرفته است.
برسی سبک شناختی آثار داستانی مصطفی مستور
1- سطح زبانی
بعضی از ویژگیهای سطح زبانی به احتمال قوی از ویژگیهای بارز و ممیّز آثار مستور است، البتّه این به روز و تمییز، گاهی ارزشمند و گاهی به عکس به آثار وی ضربه میزند، اما به هر صورت داستانهای وی را متمایز و مشخص میکند. از مهمترین ویژگیهای سبکی در سطح زبانی به موارد زیر میتوان اشاره کرد.
الف/1) تکرار اسمها و فعلها
این ویژگی دو عملکرد مهم را به همراه دارد:
ا-الف-1) فضاسازی: تکرار اسامی و افعال، به عینیّت یافتن روح حاکم و مسلط بر داستان کمک میکند. مانند تکرار افعال و اسامی در داستان آرزو از مجموعه »عشق روی پیاده رو» اول خمپاره شصت آمد، بعد توپ، بعد خمسه خمسه آمد، بعد دوباره خمپاره آمد. بعد سه خمپاره آمد بعد توپ و خمپاره و خمسه با هم آمدند....»
همچنان که مشاهده میکنیم، در این داستان، نویسنده با تکرار اسامی «خمپارهی شصت»، «توپ» و «خمسه خمسه» بازی با اعداد و ارتباط اعداد با «خمسه خمسه» و خمپارهی شصت و غیر تکرار فعل «آمد» فضای جنگ را کاملاً ملموس و عینی میکند.
2- الف-1) صحنهپردازی: تکرار اسامی و افعال از متن مکتوب داستان، «صحنه» ای مجسم و تصاویری منظم عرضه میکند. مثال بارز صحنهپردازی به وسیلهی تکرار در داستان چند روایت معتبر دربارهی زندگی از چند روایت معتبر دیده میشود که در آن مستور از طریق متناوب افعال و نیز کار بست جملات کوتاه، تصویری زنده از صحنه ارائه میدهد:
«غروب بود. تلویزیون حرف میزد. سایه رخت میشست. تلویزیون حرف میزد. سایه رختها را روی طناب میانداخت. تلویزیون حرف میزد.
ب-1) تکرار بعضی جملات و توصیفها در داستانهای مختلف
این ویژگی علاوه بر اهمیتش در بعد ساختاری، در سطح زبانی نیز حائز اهمیت است، چون ما کمتر در آثار داستانپردازان معاصر میبینیم که بعضی جملات، توصیفات و حتی قطعات نسبتاً طولانی در چند داستان تکرار میشود.
ویژگی فوق میتواند از وجوه مختصهی آثار داستانی مستور باشد. مهمترین نمونهها و البته طولانیترین آنها قطعاتی است که مستور هم در متن «روی ماه خداوند را ببوس» میآورد و هم آنها را به عنوان قطعههای ادبی در سرآغاز برخی از داستانها در مجموعهی «چند روایت معتبر» جا میدهد؛ مثلاً جملهی ابتدایی «روی ماه خداوند را ببوس» عیناً در متن داستان کیفیت تکوین فعل خداوند تکرار میشود.
ج-1) استفاده از زبان محاوره
استفاده از زبان محاوره دو کارکرد اساسی در داستانهای مستور دارد که عبارتنداز:
همذات پنداری استفاده از زبان محاوره برای همذات پنداری خواننده با قهرمان داستان است. از نمونههای موفق استفاده از زبان محاوره، مونولوگ طولانییی است که در داستان شمارهی «هفت» از مصایب چند چاه عمیق در مجموعههای چند روایت معتبر آمده است.
شخصیت پردازی: وظیفهی دیگری که زبان محاوره در داستانهای مستور ایفا میکند، در شخصیّتپردازی نمود مییابد. مثلاً برای وارد کردن تیپهای «جاهل» و یا «آدم کوکی» و تمایز آنها از شخصیّتهای دیگر داستان، جملاتی را با عبارت محاورهای عامیانه در دهان این تیپها میگذارد.
- ۹۵/۱۰/۲۲